به نقل از «ایسنا»

سبک و فرم متفاوت نمایش «بی‌قرار» نسبت به دیگر نمایش‌های موزیکال مشهد

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۶۷۷۰۷

ایسنا/خراسان رضوی کارگردان نمایش موزیکال پرفورمنس بی قرار گفت: سبک و فرم جدید نمایش بی‌قرار نسبت به سایر نمایش‌ها باعث شده تا مخاطبان را به صحنه تئاتر بکشاند؛ سبک و فرم نمایش ما تا به حال در مشهد اجرا نشده است.

آرمان پارسیان در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به موضوع و محتوای نمایش موزیکال پرفورمنس بی‌قرار اظهار کرد: نمایش پرفورمنس موزیکال بی‌قرار، روایتگر داستان کاراکتری است که دو شخصیت دارد و با خودش در حال مبارزه برای عشق است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: نمایش موزیکال پرفورمنس بی‌قرار از قسمت‌های مونولوگ و دیالوگ تشکیل شده که بعد از هر بخش ترک‌هایی موسیقی در آن پخش می‌شود.

کارگردان این نمایش در خصوص مدت زمان آماده‌سازی این نمایش گفت: تقریباً نزدیک به ۴ سال است که مشغول تنظیم موسیقی‌های نمایش هستیم و در اوایل آبان ماه آقای بهاران، نویسنده نمایش با توجه به محتوای موسیقی، متن‌هایی منسجم نوشت و از موسیقی‌های او نیز در متن استفاده شد.

پارسیان در خصوص علت نام‌گذاری نمایش به نام «بی‌قرار» افزود: با درنظر گرفتن محتوای نمایش که به نوعی به بی‌قراری در متن اشاره می‌کند تصمیم گرفتیم نام نمایش را «بی‌قرار» بگذاریم.

وی در خصوص سختی‌های تولید این نوع نمایش موزیکال در مشهد بیان کرد: نمایش‌های موزیکالی که در مشهد برگزار می‌شود با سایر نمایش‌های موزیکال در شهرهای دیگر کاملا متفاوت است و استانداردهای لازم را ندارد؛ در حالیکه در دیگر شهرهای نمایش‌های موزیکال از  سبک و ترانه‌های مدرن برخوردار است.

کارگردان نمایش موزیکال پرفورمنس بی‌قرار خاطرنشان کرد: تهیه و اجرای نمایش موزیکال سختی‌های خاص خودش را دارد. ساخت موسیقی‌های این نوع نمایش‌ها به اندازه تهیه یک آلبوم زمان می‌برد. آماده کردن قطعات و نوازنده‌ها ماه‌ها زمان‌ می‌برد تا به مرحله اجرا برسد. اینکه هر شب نوازنده در چند سانس اجرا داشته باشد کار دشواری است. سختی‌های نمایش‌های پرفورمنس موزیکال نسبت به تئاتر موزیکال بیشتر است چون در تئاتر موزیکال صدای موسیقی ضبط می‌شود، اما در این نوع تئاتر آهنگ‌ها زنده اجرا می‌شوند.

پارسیان با بیان اینکه سعی کردیم تا نمایشی خلاقانه و متفاوت تولید کنیم گفت: در این نمایش محدودیت‌هایی برای حضور نوازنده‌ها روی صحنه اجرا داشتیم، سعی کردیم حضور نوازنده‌ها بر روی صحنه را با سایه نمایش دهیم که ایده جالبی نیز از آب در آمد و مورد استقبال مخاطبان نیز قرار گرفت.

وی در خصوص اینکه سبک و فرم جدید نمایش بی‌قرار نسبت به سایر نمایش‌ها باعث شده تا مخاطبان را به صحنه تئاتر بکشاند، تصریح کرد: سبک و فرم نمایش ما تا امروز در مشهد اجرا نشده است. این نمایش همان نمایش آنتراکت است که موسیقی و مونولوگ و قسمتی تئاتر نیز به آن اضافه شده است؛ در واقع در این نمایش از موسیقی‌های مدرنی استفاده شده که در سایر نمایش‌ها دیده نمی‌شود.

این کارگردان تئاتر اضافه کرد: سال‌ها است که نمایش موزیکال روی صحنه برده‌ام، اما فرم جدیدی که در نمایش دنبال کردیم باعث خاص شدن این نمایش نسبت به سایر نمایش‌های موزیکال شده است، به همین دلیل اسم نمایش را پرفورمنس موزیکال گذاشتیم.

پارسیان در خصوص استقبال و بازخوردهای مخاطبان ادامه داد: تقریبا بازخوردی که به دنبالش بودیم را از مخاطب دریافت کردیم. نمایش مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است و با توجه به اینکه این نمایش نوع جدیدی از نمایش محسوب می‌شود؛ بازخوردهایی منفی از سوی مخاطبین داشتیم که توقع دیدن تئاتری به سبک همیشگی را داشتند، اما مخاطبان با نحوه جدیدی از نمایش‌ها مواجه شدند که خوشبختانه نزدیک به ۹۰  درصد واکنش‌ها تا الان مثبت بوده است.

وی افزود: نزدیک به ۱۸ شب به روی صحنه رفته‌ایم و اگر امکانش باشد نمایش را تا هفته آینده تمدید خواهیم کرد. همچنین در نظر داریم تا نمایش را در شهرستان‌های استان و دیگر شهرها در سال جدید اجرا کنیم.

این کارگردان تئاتر گفت: هزینه‌های نمایش به صورت مشترک توسط تهیه‌کننده نمایش و گروه طبقه سیزدهم انجام می‌شود و اطلاع رسانی نمایش از طریق فضای مجازی صورت می‌گیرد.

پارسیان با اشاره به اینکه در ماه گذشته نمایش‌های با کیفیتی روی صحنه تئاتر مشهد رفته‌اند، عنوان کرد: چند نمایش روی صحنه را از نزدیک تماشا کردم که اکثرا از کیفیت بالایی برخوردار بودند و اکثرا کارهای باکیفیت از کارگردانان با سابقه و نام آشنای تئاتر مشهد است؛ حتی کارگردانان کار اولی  نمایش‌هایی با کیفیتی داشتند که از جمله آن‌ها می‌توان نمایش مَثلِث که کار خیلی خوب و باکیفیتی بود، اشاره کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری نمایشنامه تئاتر مشهد استانی اجتماعی دهه فجر 1402 استانی اقتصادی استانی سیاسی نمایش های موزیکال سایر نمایش ها سبک و فرم روی صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۶۷۷۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نونزدهمین مراسم «شب کارگردان» برگزار شد/ آرزوی نویدمحمدزاده چه بود؟

نوزدهمین مراسم «شب کارگردان» انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران و آئین نکوداشت اکبر زنجانپور، عصر امروز نهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

حمود دولت‌آبادی، فریبرز گلبن، اسماعیل خلج، اصغر همت، ایرج راد، حبیب رضایی، مسعود دلخواه، مهدی میامی، کاظم هژیرآزاد، مجید امرایی، محسن بهرامی، از حاضران در این مراسم بودند‌.

در ابتدای این مراسم شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان تئاتر گفت: امروز روز تولد استاد حمید سمندریان است. خاطرات فراوانی با نام بردن از حمید سمندریان به عنوان نشانه و تلنگر در ذهن ما ایجاد می‌شود. هیچ لحظه‌ای در تئاتر ایران ایشان از ذهن ما فراموش نمی‌شود.

وی ادامه داد: انجمن با مرور ملاک‌های مختلف در طول سال به این نتیجه رسید که مدالیوم و نشان عالی خود را به استاد اکبر زنجانپور چهره تأثیرگذار تئاتر ایران اهدا کند. انجمن به دلایل حمایتی قصد دارد به خاطر منش فکری و کاری‌شان از ژاله علو، علیرضا کوشک‌جلالی و علی شمس نیز قدردانی کند.

وی افزود: خوشحال و خرسندیم که با سختی در کنار دوستان‌مان ایستادیم و هیچ تحمیلی را نپذیرفتیم و با استقلال و به پشتوانه بزرگان تئاتر پیش می‌رویم. تئاتر عرصه نقد، تحلیل و حقانیت است.

گیل‌آبادی بیان کرد: سال قبل مدالیوم انجمن به آتیلا پسیانی اهدا شد که دیگر در میان‌مان نیست. یادش را گرامی می‌داریم.

سپس تصاویری از مراسم هجدهمین «شب کارگردان» و سخنان زنده‌یاد آتیلا پسیانی نمایش داده شد‌.

در ادامه احسان حاجی‌پور دبیر مراسم متن لوح قدردانی از علی شمس را قرائت کرد و سپس با حضور صدرالدین زاهد از علی شمس قدردانی شد.

علی شمس روی سن آمد و گفت: ممنونم که انجمن به یاد من بود. من حرفی نمی‌زنم که جشن امشب به حاشیه نرود. امیدوارم مسیر چرخ روزگار به شکل دیگری بچرخد که هر کدام از ما تئاتر مدنظر خود را روی صحنه ببریم و هیچ رنج و عذابی گریبان‌مان را نگیرد.

در ادامه آرش دادگر عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر روی صحنه رفت و ضمن قرابت متن لوح قدردانی علیرضا کوشک‌جلالی گفت: یک سال پیش تماس تلفنی داشتم و کارگردان بزرگی با من تماس گرفت. از لقب استاد برای او استفاده کردم ولی او گفت که از واژه استاد استفاده نکن. علیرضا کوشک جلالی برای من همچنان استاد است و اعتبار بین‌المللی به تئاتر ایران داده است.

سپس پیام صوتی ژاله علو برای حاضران در مراسم پخش شد. وی در ابتدای این پیام از اینکه به دلیل کسالت نتوانسته در جمع حضور پیدا کند، عذرخواهی کرد.

وی در ادامه پیام خود یادآور شد: هنر والای تئاتر برای من ارزشمند بوده و با اشتیاق تمام کار هنر را دنبال کردم. من کار تئاتر را از ۱۳۲۷ در تئاتر تهران شروع کردم. سپس در تئاتر فردوسی و پس از آن در تئاتر فرهنگ به ایفای نقش پرداختم.

وی به ذکر نام کارگردان‌ها و نمایش‌هایی که همکاری داشت پرداخت و یادآور شد: در ادامه در سینما و رادیو نیز فعال شدم.

علو تاکید کرد: فکر می‌کنم بزرگترین ارزش برای هر هنرمندی این است که نتیجه کار‌های خود را توسط مردم ببیند. خوشحالم کار‌هایی کردم که همچنان بین مردم به نیکی از آن یاد می‌شود و خوشحالم کار‌هایی کردم که مردم از آنها راضی هستند.

در ادامه اصغر همت لوح قدردانی از کوشک‌جلالی را به وی اهدا کرد.

سپس محمد رحمانیان روی صحنه حضور پیدا کرد و بخشی از نمایش رادیویی «روز‌های رادیو» را که اشاره‌ای به ژاله علو و رقیه چهره‌آزاد داشت، خواند.

وی خطاب به کوشک‌جلالی گفت: حضور تو برای تئاتر ایران مانند یک معجزه است، بمانی برای‌مان.

سپس متن لوح قدردانی از ژاله علو را قرائت کرد و ایرج راد به نمایندگی از ژاله علو لوح و نشان مدنظر را دریافت کرد.

در این بخش از مراسم، هایده حائری خطاب به حاضران در مراسم گفت: من از مردم قدردانی می‌کنم که قدر هنرمندان‌شان را می‌دانند و در این مراسم حضور پیدا کردند. هنرمندان تلاش می‌کنند با فعالیت‌های خود هنر را پیش ببرند گرچه همه چیز بر علیه‌شان است.

حائری در ادامه به طنز بیان کرد: حیف است که جایزه ژاله علو عزیز را ۲ آقا بگیرند، به همین دلیل آمدم و جایزه ژاله علو عزیز را می‌گیرم.

در این بخش از مراسم تصاویری از گفت‌وگوی محمد رحمانیان با اکبر زنجانپور پخش شد که طی آن زنجانپور به ذکر خاطراتی از نحوه حضور خود در عرصه بازیگری و تجربه همکاری با حمید سمندریان و جمیله شیخی پرداخت.

سپس محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و یادی از مهدی فتحی به عنوان دوست مشترک خود و زنجانپور کرد و گفت: روزی مهدی به اکبر گفت کسانی که هنر کار نمی‌کنند چه می‌کنند؟ من در عجب بودم از افقی که پیش روی این ۲ عزیز شکل گرفته است. اکبر سعی کرده که همیشه هنر بورزد ولی موانع خیلی وقت‌ها اجازه نداده است. این اجتماع به نشانه دوستی و ارادت به هنرمندان تئاتر تشکیل شده و بسیار گرامی است.

وی یادآور شد: لازم نیست که حتماً چیزی بشود. همین که سرپا هستید و همین شب‌ها را برپا می‌کنید یعنی شدن. امیدوارم همیشه پاینده باشید.

سپس محمد رحمانیان مجدداً روی صحنه رفت و گفت: اولین بار استاد را در «آتش بدون دود» و سپس در کار‌های تلویزیونی دیدم. بعد از آن تماشای نمایش «همه پسران من» به کارگردانی اکبر زنجانپور باعث شد بفهمم که در زندگی به جای درستی رسیده‌ام. کار درخشانی بود که لحظه‌لحظه‌اش کلاس درس بود.

وی خطاب به زنجانپور تاکید کرد: از صمیم قلبم خیلی از شما متشکرم آقای زنجانپور.

سپس تصاویری از نمایش «چشم اندازی از پل» به کارگردانی حمید سمندریان در سال ۱۳۵۱ پخش شد که اکبر زنجانپور در جوانی خود در آن به ایفای نقش پرداخته بود.

در ادامه مسعود دلخواه نیز روی صحنه رفت و گفت: اکبر زنجانپور مثل هیچ کسی نیست؛ بازیگر و کارگردانی توانا و از همه مهمتر انسانی شریف و دوست‌داشتنی است.

وی تاکید کرد: اکبر زنجانپور بودن ساده نیست و دشوار است، از این رو صحبت کردن درباره او هم دشوار است.

دلخواه یادآور شد: وقتی نمایش «سیزوئه بانسی مرده است» با کارگردانی رکن‌الدین خسروی را دیدم، بازی اکبر زنجانپور حیرت‌زده‌ام کرد.

وی تصریح کرد: حق اکبر زنجانپور این است که جایزه‌ای به نام وی به بازیگران تئاتر اهدا شود.

نوید محمدزاده دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: وقتی قرار باشد درباره استاد صحبت کنم، خجالت می‌کشم. خیلی دوست‌تان دارم. امیدوارم قسمت باشد تا روی صحنه با شما نفس بکشم و قسمت باشد روی صحنه تئاتر از شما یاد بگیرم.

سپس شهرام گیل‌آبادی مجدداً روی صحنه رفت و عنوان کرد: در بیش از ۳۰ سالی که در رادیو بودم، صدای رامین فرزاد از گوشم خارج نمی‌شود که ته مانده غذا‌ها را به گربه‌ها می‌داد و برای‌شان «هملت» می‌خواند. سعادت این را داشتم که تجربه حضور در خدمت بزرگان را داشته باشم. مهدی فتحی روبه‌روی دیوار می‌ایستاد و دیالوگ‌های خود را مرور می‌کرد. ما با حکمت‌های مختلف از جمله آموزش در رادیو مواجه بودیم.

وی یادآور شد: دیدن حرکات معلم بزرگی، چون اکبر زنجانپور درس‌های بزرگی برای من داشت. چیزی که از این نسل بزرگ عاید من شد این بود که نظم توسعه فکری، دانایی و درایت، سکوت را به همراه می‌آورد. استاد زنجانپور با اندیشه و آثار خود عالم دیگران را ارتقا داد. اکبر زنجانپور در عالم هنر از آبرو‌های زمین است.

در ادامه پرویز ممنون روی صحنه حضور پیدا کرد و گفت: من از خاطرات هنرجویی و دانشجویی اکبر می‌گویم. اولین بار که دعوت شدم برای تدریس در دانشگاه، نمایشی را از بهمن فرسی دیدم و اکبر زنجانپور نقش اصلی را بازی می‌کرد. مونولوگی طولانی داشت و من تحت تأثیر صدا و بیان اکبر زنجانپور قرار گرفتم.

وی یادآور شد: اکبر از جمله ۴ نفری بود که در دانشگاه به آنها عشق می‌ورزیدم و آخری آذر فخر بود که رفت. من و اکبر اختلاف سنی زیادی نداشتم.

ممنون تاکید کرد: زنجانپور بدون شعار کار می‌کرد. فردی با شخصیت بود که برای هم حرمت قائل بودیم. اکبر همیشه محترم و بسیار جدی بود.

اکبر زنجانپور در ادامه و در میان تشویق همگان روی صحنه رفت و گفت: این تعریف‌ها مسؤولیت آدم را زیاد می‌کند، اینکه هنر و نخ مرتبط هنر یعنی مخاطب را جدی بگیریم. ما تلاش می‌کنیم تا ارتباط نانوشته و ناگفته را در تئاتر ایجاد کنیم.

وی تاکید کرد: وظیفه ما هنرمندان تئاتر این است که تصویری که دیده نمی‌شود بسازیم و آنچه شنیدنی نیست بشنویم و به مخاطب ارائه دهیم. زمانی به این مهم می‌رسیم که کمتر حرف بزنیم.

زنجانپور تصریح کرد: هنریک ایبسن می‌گوید قوی‌ترین انسان کسی است که تنهاترین است. بگردیم و تنهایی‌های خود را پیدا کنیم.

در پایان این مراسم گیل‌آبادی متن لوح قدردانی از زنجانپور را قرائت کرد و نکوداشت اکبر زنجانپور با حضور محمود دولت‌آبادی، محمد رحمانیان، پرویز ممنون، ایرج راد، اسماعیل خلج و چند تن از چهره‌های هنری برگزار شد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر